Taze birer yara gibi bu hikâyeler, ben yazdıkça ve sen okudukça sızlamaya devam edecek, ta ki kabuklarını bağlayıp kendini unutturana dek. Bu anlatacağım hikâyeye nasıl geldim bilmiyorum. Hayallerimle canlandırdığım bu insanlar bilinçaltımda saklanırken şarka tayini çıkmış memurlar gibi gönülsüzce buluyorlar yollarını. Her birinin hikâyesi Şahmeranın yüzü gibi güzel, beline uzanan saçları […]
Sen hiç ağzında ekmek parçasıyla, ağlamaktan katılırken yüzü kıpkırmızı olmuş bir çocuk gördün mü ? Ben hiç unutamadım… Oturduğum semtin Cami’sinin karşısında bir banka şubesi vardı. Hala da var aslında. Ortaokul yıllarımda yaz aylarında okulun bitimine yakın bankanın giriş kısmının az ötesinde yere genişçe bir naylon serer üzerine özenle serdiğim […]
Kötü insan var mıdır ? Yoktur. Kötü olduğunu kabul eden kaç kişi gördünüz ki etrafınızda ? Nihayetinde sorduğunuz zaman herkes iyidir. Peki kimin gerçekten kötü olup olmadığını nasıl anlarsınız ? Sorunun cevabını beraber bulalım. Rus yazar Lermontov‘un yazdığı tek hikaye olan ”Zamanımızın bir Kahramanı” isimli eserini okudunuz mu bilmem. İlk […]
İvan İlyiç’in Ölümü okuduğum en büyük pişmanlık ve mukadderatla hesaplaşma hikayelerinden biri. Ölüm döşeğindeki İvan İlyiç isimli bir adamın kendini ve hayatını sorguya çekmesi üzerine kurulu. Hayatın anlamını, ölüm ve yaşam olgularını sorgulayarak bulma çabası bir yana, mutluluğumuzu üzerine bina ettiğimiz arzularımızın, heveslerimizin ve hayallerimizin aslında bizi nasıl da kandırdığını […]