Bilgi Teknolojileri, bir çok şirketin üst düzey yöneticisi için sadece kapağına göz gezdirdikleri bir kitap gibidir. Mecbur kalmadıkları müddetçe içine dalmazlar. Halbuki bilgi teknolojileri, hizmet ya da üretim sektörlerine ve bunların satıştan pazarlamaya hatta satın almaya kadar tüm fonksiyonlarına gün geçtikçe çok daha fazla entegre ve hakim oluyor.
işletme fonksiyonlarının etkinliğini artırıp ölçülebilirliğini de mümkün kılan web, mobil ya da diğer platformlarda ki tüm uygulamalara kapıları sonuna kadar açmayan kurumlar maalesef atıl kapasiteyle çalışmaya mecbur kalıyor.
Ve an geliyor tıpkı bir zamanların en iyi hands-on ve hands-free ev telefonlarını üreten Panasonic şirketinin durumuna düşülüyor. Panasonic, cep telefonları furyasında değişime yönelik gereken hazırlık ve hız kapasitesine sahip olmadığı için Ericson ve Nokia’nın arkasına düştü ve telefon pazarında neredeyse kayboldu.
Yine ilginçtir, Ericsson ve nisbeten Blackberry ve Nokia’da bir zamanlar bu sektörün dev şirketleri olmalarına rağmen akıllı telefon teknolojisinde geride kaldıkları için hallerine hayıflanmakla ve geçmişin güzel günlerini yad etmekle meşguller.
Bu konuda en güzel örneklerden biri de yayınevleri. Eskiden mahalle kitapçılarına, kırtasiyelere dağıtım yaparak ciro peşinde koşan yayınevleri bugün d&r ya da idefix ya da kitapyurdu gibi sitelerde kocaman kocaman komisyonlar ve önü alınamayan iade yükleri ile müşterileri ile buluşmaya çalışıyorlar.
Niye mi?
Çünkü sales 2.0 diyerek adlandırdığımız web teknolojilerinin satışa entegrasyonu ile tüketicinin bu ürünleri satın alma alışkanlığı değişti. Bu değişime, hazırlanamayan, uyuşuk kalan ya da pipirikli davranarak geç kalan yayınevleri maalesef nal topluyor.
Halbuki başarısızlıktan değil fırsatı kaçırmaktan korkmalı. Çünkü belki her fırsat başarı hikayesine dönüşmüyor ama her başarı hikayesi kesinlikle kovalanan bir fırsattan doğuyor.
Son olarak ekleyelim özellikle bilgi teknolojilerinde değişim o kadar baş döndürücü bir hızla yaşanıyor ki birçok şirket geride kaldığının farkına bile varamıyor ve ayazda kalıyor.
Ve maalesef ki bizler ancak sıcağı hatırladığımızda anlıyoruz ne kadar üşüdüğümüzü..
Vesselam…