Konu ve anlatım olarak serbest yazılıp ruhu şenlendiren, ya da sıkan yazıların barındığı kategori…
İki çocuk yetimhanenin orta yerindeki incir ağacının altında sessizce oturuyordu. Sarı saçlı olanı aniden arkadaşına döndü ve “Biliyor musun, benim babam çok iyi futbol oynardı.” dedi. Öbürü hiç beklemeden cevap verdi “Ne olmuş yani benim babam da çok hızlı koşardı” Gerçek şu ki, her iki çocukta babasını hiç tanımamıştı. Yine de […]
Uzun zaman oldu yazmayalı. Aslında yazıya nereden başlayacağımı bilemiyorum Bazen gerçekle kurgu arasında gidip gelen aklımın, ruhumu taciz ettiğini hissediyorum. Misal, yağmurlu gri bir gökyüzünde dolaşan kara bulutlar etrafa nasıl kasvet saçıyorsa, aklımla ruhumun birbirine ettiği beddualar da benliğimi öyle sarıp sarmalıyor desem yeridir. Gerçekle kurguların iç içe geçtiği yerde […]
Artık çok hatırlanmaz ama Esenler otogarı ilk açıldığında çok ses getirmişti. Selefi Topkapı otogarı ile karşılaştırıldığında neredeyse uzay üssü gibiydi desem yeridir. Uzay üssü ya da başka bir şey hiç farketmez otogarlar hüznün kol gezdiği yerlerdir. Çünkü bir daha ki kavuşmanıza kadar sevdiklerinizi gördüğünüz son mekanlardır. Ceylan ismini ben koymuştum […]
Gerek İstanbulluların gerek diğer illerde yaşayan insanların evlatlarının eğitiminde, bir meslek sahibi olmalarında ve bir vizyon sahibi olmalarında başarılı bir üniversite eğitim planlamasına ihtiyaç duydukları kadar hizmette sınır tanımayan vakıf üniversitelerine de ihtiyacı tartışılmaz bir gerçek. Bu gerekçe ile farklı özellikleri ile ön plana çıkan İstanbul’daki Vakıf nitelikli En İyi […]
Okumayı çok sevdiğimi bilen etrafımdaki dostlarım, arkadaşlarım kimi zaman bana neden bu kadar çok okuduğumu soruyor. Hatta bazen sormaktan çok tenkit ediyorlar. Kendimi bilmeye başladığım ve okuma yazmayı söktüğüm yaşlardan beridir ben bir okurum. ”Okurum” diyerek aslında kastettiğim şey, benim için okumamanın imkânsız olduğudur. Hatta diyebilirim ki kitap okumak, yaptığım bir şeyi […]
Taze birer yara gibi bu hikâyeler, ben yazdıkça ve sen okudukça sızlamaya devam edecek, ta ki kabuklarını bağlayıp kendini unutturana dek. Bu anlatacağım hikâyeye nasıl geldim bilmiyorum. Hayallerimle canlandırdığım bu insanlar bilinçaltımda saklanırken şarka tayini çıkmış memurlar gibi gönülsüzce buluyorlar yollarını. Her birinin hikâyesi Şahmeranın yüzü gibi güzel, beline uzanan saçları […]
Sen hiç ağzında ekmek parçasıyla, ağlamaktan katılırken yüzü kıpkırmızı olmuş bir çocuk gördün mü ? Ben hiç unutamadım… Oturduğum semtin Cami’sinin karşısında bir banka şubesi vardı. Hala da var aslında. Ortaokul yıllarımda yaz aylarında okulun bitimine yakın bankanın giriş kısmının az ötesinde yere genişçe bir naylon serer üzerine özenle serdiğim […]
Kötü insan var mıdır ? Yoktur. Kötü olduğunu kabul eden kaç kişi gördünüz ki etrafınızda ? Nihayetinde sorduğunuz zaman herkes iyidir. Peki kimin gerçekten kötü olup olmadığını nasıl anlarsınız ? Sorunun cevabını beraber bulalım. Rus yazar Lermontov‘un yazdığı tek hikaye olan ”Zamanımızın bir Kahramanı” isimli eserini okudunuz mu bilmem. İlk […]
İvan İlyiç’in Ölümü okuduğum en büyük pişmanlık ve mukadderatla hesaplaşma hikayelerinden biri. Ölüm döşeğindeki İvan İlyiç isimli bir adamın kendini ve hayatını sorguya çekmesi üzerine kurulu. Hayatın anlamını, ölüm ve yaşam olgularını sorgulayarak bulma çabası bir yana, mutluluğumuzu üzerine bina ettiğimiz arzularımızın, heveslerimizin ve hayallerimizin aslında bizi nasıl da kandırdığını […]
Hikaye şöyle değil miydi ? Ezelden ebede yaratılan tüm insanlar dünyaya salınmadan önce Kalu Bela meydanında toplanır ve ”Ben Sizin Rabbiniz değil miyim?” sorusuna cevap verirler. Sonra sırasıyla Evren ve Dünya yaratılır, akabinde ilk insanlar Adem ve Havva yeryüzüne kondurulur. Sonra çocukları Habil ve Kabil ile hikaye devam eder. Özetle, İbrahimi […]